Tradycyjnie: do Bieniewic mocny wiatr, powrót z Leszna z wiatrem.

Wczoraj wskutek tejże (trwała 20 minut) zginęło 8 osób.

Ale to dobrze. Jedynym minusem było to, że nie posłuchałem sobie muzyki, bo, jadąc tuż po deszczu, bałem się, że w razie kolejnych opadów zamokną mi słuchawki.

Wiatr z północnego zachodu tak mocnym był, że miejscami jechałem po 22 km/h. Na szczęście zrobiło się nieco lepiej kawałek za ŻW, dojechałem do Mokasa w inny sposób (bezpośrednio z Żelazowej) i wróciłem już elegancko, z wiatrem. Tuż pod blokiem chciałem dokręcić do równego 100,00, przekręciłem ze 200 m po podwórku, ale brakło mniej niż 10 metrów. Taki pech.

Chociaż Garmin wskazuje 100,00...

Pokaż trasę GPS

Tak dość oryginalnie: przez Błonie i Bieniewice. Wiatr-morderca utrudniał życie, a, tradycyjnie, na powrocie przestał pomagać.

Szosa do pracy się zdarza, ale miałem plan na podebranie Hipci po jej pracy, więc na moim standardowym rowerze (który czeka na naprawę, bo z konieczności jest singlem na raczej zimowym przełożeniu) nie miałbym szans na prostej, bo przelotową 30 km/h osiągam w okolicy kadencji 110 rpm.

Zajechałem w odpowiednie miejsce, usiadłem w kawiarni, wypiłem herbatę, pograłem w szachy i o umówionej godzinie dotarła i Ona. I takie powroty z pracy to ja bardzo proszę.