Pozdrowienia z A2, jedziemy na turystyczny maraton do Kórnika.

Nuda, standard, nic się nie dzieje. Przywiozłem sobie do pracy plecak przygotowany na jutrzejszy wyjazd do Kórnika.

Powrót z pracy był rozgrzewką przed dywanową wycieczką. Po raz pierwszy postanowiłem, prócz obserwacji tętna, oprzeć się również o obserwacje tego, jak organizm reaguje na wysiłek i efekty były wyraźne: jechało się dużo przyjemniej.

Z rana za to pętelka, bardziej tradycyjna. Wiatr pomagał, ale nie wszędzie, więc nie wszystkie wyniki są przypadkowe.

Pokaż trasę GPS

Przejechałem wreszcie całą planowaną trasę po Alpach. Trochę nam tego wyszło, przy podobnym dystansie jakieś 150% przewyższeń, które miała trasa bałkańska.

Trzeba będzie bardzo poważnie przeanalizować to, skąd wystartujemy i dokąd zamierzamy dojechać.

A poniższy album polecam, warto przesłuchać:

A dlategóż, że już po kilku minutach jestem poza miastem i jadę przez wioski, przez co nie muszę się walić przez światła, skrzyżowania, a i ruch jest zauważalnie mniejszy.

Ale to tylko jeden z plusów.

Pokaż trasę GPS

Powiedzcie mi, ludzie...

Ostatnio rehabilitant zasugerował mi, że dużo lepiej się pracuje, gdy pacjent ma ogolone szkity. I pacjent też mniej cierpi, bo jednak kudły nie są tarmoszone w tę i wewtę.

To jest chyba jedna z trudniejszych decyzji w moim życiu. I bądź tu mądry...