No i koniec sierpnia, w którym wylazł nadspodziewanie duży przebieg...

...to po pierwsze tuż przed planowaną dłuższą trasą. Bo nie może być za łatwo. Po drugie, jako że przewracającą się była Hipcia, nie można sobie, jak normalny człowiek, rozbić np. kolana. Nie, trzeba sobie narobić śladów, jakby autobus wlókł ją po asfalcie kilkaset metrów.

I jeszcze upiera się kobita, żeby nie rezygnować.

A, jeszcze jedno: kask znowu (by) się nie przydał. Nie wiem, jak ci ludzie jeżdżą, że uderzają się w głowę.

Wczoraj nic nie zapowiadało kataklizmu. Owszem, gdy wracałem z pracy, zauważyłem faceta, który najpierw wyprzedzał korek (rowerem) pasem do lewoskrętu, a potem miał wielkie pretensje, że samochód go nie wpuścił, czy tam strąbił (nie wiem, miałem słuchawki), gdy on wpychał się przedeń zmieniając pas i wymuszając pierwszeństwo. Ale uznałem, że ok, kretyni się zdarzają.

Potem, jadąc na kurs, zobaczyliśmy jednostkę płci nieznanej na MTB, która radośnie sobie nakurwiała. Ubrana od stóp do głów w Begieżety, Orleny i insze loga typu "ZDZISŁAW KOCIAFAJA I SYN NAJLEPSZE KLEJE DO GLAZURY", zasuwała ona (bo to jednostka) DDRem. Potem DDR się skończył, więc kontynuacja oczywiście nie jezdnią, a gdzie tam - chodnikiem!

To jednak, co miało miejsce dziś rano, przekroczyło normy. Kupa luda, kolejki przy skrzyżowaniach to coś, co można zdzierżyć. To za sobą pociąga jednak ciąg wymuszeń, podjechań, zmian pada, niepatrzenia za siebie i takich tam. Przy Księcia Janusza urwaliśmy się korkowi (nie bez bólu, Hipcia uniknęła cudem dwóch zderzeń) i ciągnąc za sobą jednego rowerzystę dojechaliśmy do Kasprzaka. Tam znowu tłum, a gdy kolejny mieszczuchowaty spacerowerzysta w garniturze wepchnął się Hipci pod koło, stwierdziłem, że to jest ten dzień, kiedy trzeba bardzo uważać. Tego samego pajaca zobaczyłem na Rondzie Zesłańców, gdy wpakował się komuś innemu pod koło, bo skręcał w lewo. Mam mocne postanowienie niemarnowania czasu na kretynów, więc pojechałem w swoją stronę, chociaż korciło bardzo, by go zatrzymać i spuścić mu powietrze z kół.

Po pracy wziąłem i:
- zmieniłem opony
- wymieniłem klocki hamulcowe i wyregulowałem hamulce
- przeprowadziłem regenerację linek od przerzutek i wyregulowałem przerzutki

Opony tak sobie dokładnie zmieniłem, że obie założyłem odwrotnie. A patrzyłem i sprawdzałem trzy razy. Szlag.

Pozostało smarowanie łańcuchów, to będzie na czwartek.

Dziś szybko, bo wysiedliśmy z busa o 6:30, zatem udało się wyjść wczesniej i przejechać długi kawałek razem.

Minęliśmy też Chrabu, który ostatnio chyba jeździ wcześniej.

Droga z pracy minęła. Nie ma się co rozpisywać. Za to dziś...

Już po północy zasnąłem, zamiast powiesić pranie. Wieszałem je o czwartej nad ranem. Potem rano, przy Wolskiej, trzech roboli przejechało sobie na późnym zielonym tuż przed moim nosem. Było bezpiecznie, bo ich widziałem wcześniej, ale tak czy inaczej, przed nosem to przed nosem. Przychodzę do pracy - aha, zapomniałem z domu koszulki. Ale jak się pracuje w części biurowej galerii handlowej, to można po prostu wyjść i kupić. Na rowerowo siedziałem do dziesiątej, potem wychodzę - aha, zapomniałem karty. Dobrze, że szedł ze mną kolega, a ja miałem drobne, to stałem się szczęśliwym posiadaczem nowego tiszerta. Ile my się na męskim oszukaliśmy jakiejkolwiek koszulki, którą można uznać za męską, to głowa mała. Ale jakoś się udało.

Mam nadzieję, że limit ciekawych zdarzeń na dziś jest wyczerpany.

Ludzi na DDRach wysyp, jeżdżą jak głupi, kierowcy też pogłupieli. Sierpień miesiącem trzeźwości, to fakt, ale nie wiedziałem, że 23 dni bez alkoholu tak źle wpływają na obywateli.

Po południu przy Dźwigowej zauważyłem przejeżdżających przez przejście i zmierzających w stronę DDRu pod tunelem spacerowerzystów. A że akurat napatoczył się autobus, to i śmignąłem sobie przez tunel - 60km/h.
W domu naprawiłem klekoczący błotnik, zastosowałem się do zasady, że prowizorka trzyma się najlepiej i zrobiłem prowizorycznie, drutem. Powinno wytrzymać.