Wyszedłem z pracy idealnie w czas. Tylko zapomniałem, że rower jeździ teraz znacznie wolniej. Skutkiem tego była walka i dokręcanie do 26 km/h (nie da się utrzymać takiej prędkości na dłużej, bo spadnę z roweru). A do tego, pod koniec, Niepodległości zakorkowały się tak, że musiałem na chwilę zapomnieć o swoich żelaznych zasadach, i przejechać całe sto metrów... chodnikiem.

Lód trochę stopniał. Drogi rowerowe nadają się już do życia i bezpiecznej jazdy. Ale na pewno jeszcze sypnie!

Wszystko zapowiadało się pięknie. Gdy jechałem na zachód, przeszkadzał mi boczny wiatr. Gdy jechałem na południe - nie czułem go. Potem w Lesznie skręciłem na zachód... I jak mi nie dmuchnie w plecy! I już wiedziałem, że gdy skręcę w Podkampinosie na wschód, do domu będę jechał niewiele szybciej, niż gdybym ten fragment biegł.


Pokaż trasę GPS

Tak, jest gotowa. I tak, jest w trakcie publikowania. "W trakcie", bo ze względu na jej objętość (i zgodnie z namowami) postanowiłem publikować ją w odcinkach, co kilka dni, żeby nie okazało się, że najczęściej otrzymywanym komentarzem będzie "tl;dr".

Jest to najdłuższy tekst, jaki dotąd napisałem, więc na BS, owszem, pojawi się, ale już w całości i raczej w formie pdf-a/e-booka. Ale to dopiero za jakiś czas.

Tymczasem całość pojawia się na bieżąco na fejsie Sanatorium:

• Wstęp
• Rozdział 1

Kolejny rozdział - tym razem pierwszy dotyczący już faktycznej jazdy - pojawi się jutro lub, najdalej, pojutrze. 

Więc tymczasem ja sobie będę wolniutko kręcił w kierunku pracy (bo tego, formalnie, dotyczy ten wpis), a Wam życzę miłego czytania!

Nie wyrobiłem się po pracy i pojechałem dopiero o wpół do dziewiątej. Na plus policzę sobie to, że dzięki temu zabiegowi ominęły mnie mżawki i przeszkadzał jedynie mokry asfalt.

Wiatr miał wiać z północnego zachodu i wiał stamtąd, dopóki jechałem na zachód. Potem jednak, gdy tylko stanąłem twarzą w kierunku wschodnim, dmuchnął z północnego wschodu. Gdzie tu logika?

Temperatura prawie zero (ale jednak leciuteńko na plusie). Jak zwykle, w Warszawie było dwa stopnie cieplej.

Zajechałem aż na Ursynów. Po drodze miałem przyjemność przejechania się Nowym Światem i całym ciągiem aż do Sobieskiego. Ładnie tam, ale nie chciałbym tamtędy dojeżdżać do pracy. Za dużo świateł.

Zabrałem Hipcię i relaksacyjnie, przez Pole Mokotowskie, gawędząc wróciliśmy sobie do domu.