SPD: Szybko, Pewnie i Daleko

O SPD krążą różne legendy. A to że to nic nie daje, a to, że przy glebie i tak się nie wypnie, a to, że przy pierwszej przejażdżce każdy się wyglebi, a to, że niszczy kolana... bajań jest mnóstwo.

Z mojej perspektywy wygląda to jak wygląda, już kiedyś uzasadniałem, a powtarzać mi się nie chce. Do tej pory była to perspektywa albo przy przesiadaniu się z platform w ogóle albo przy jakichś chwilowych zmianach na platformy przy wymianie pedałów. Bloki jednak miałem wciąż te same, ostatnio były w stanie, który umożliwiał wpinanie, ale ruch w górę powodował w większości wypięcie się wyślizganego bloku. Miałem wobec tego platformy z pelną stabilizacją przy ruchu na boki i częściową w górę.

Teraz za to założyłem nowe bloki. Jestem zachwycony. Pewność jazdy, płynność, prędkość, wszystko wzrasta. Trasa zarówno na masaż jak i z masażu, prowadzona przez wieczorną Warszawę (czyli w większości bez świateł i zwalniania), ciągnąłem grubo powyżej 30 km/h, i to bez wysiłku. Z niewielkim wysiłkiem wchodziłem w okolice 40 km/h. Takoż dzisiejsze, dzienne zwiedzanie Ursynowa łączyło się z prędkością kilka razy trzymaną pod 50 km/h.

Lubię taką jazdę. Rower sam jedzie, ja się nie męczę, a na liczniku - 30 km/h. Lubię też takie dzienne dystansy. Mogę częściej.

Dziś znowu gra dla nas Tool, albumem Salival, a dla myślowego odpoczynku proponuję Slipknota - Iowa.