Po Warszawie da się jeździć. Czasem.

Są dwie sytuacje, przy których jazdę po Warszawie można uznać za przyjemną. Obu miałem "przyjemność" doświadczyć w ciągu ostatnich 24 godzin.

Pierwsza z nich wypadła przy powrocie z pracy. Jakoś tak się zdarzyło, że na rower wsiadłem dopiero o 23:00 i wówczas skierowałem się do domu. Temperatura śmiało krocząca w kierunku zera, ruch znikomy, zaledwie kilka samochodów mnie wyprzedziło, przejrzyste powietrze i latarnie. Gdyby nie to, że po czternastu godzinach w pracy jakoś mi się spieszyło do domu, to może i bym się przejechał jakoś dalej.

Druga z sytuacji, jak łatwo wykoncypować, wypadła w drodze do pracy. Mgła. Widoczność - jakieś sto metrów. Wpiąlem Walle'ego pod siodło i zacząłem rozpraszać mroki za sobą, przed sobą też co nieco widziałem.

O, proszę: przekroczone 32000 całkowitego i 8700 tegorocznego dystansu.