Prawie Masa Krytyczna

W związku z tym, że zupełnie nie zgadzam się z ideą blokowania całego miasta w myśl popularyzacji rowerów, po raz kolejny spróbowałem się z nimi choćby kawałeczek przejechać.

Od razu uderzył we mnie paskudny upał. Dojechałem na Krakowskie, przejechałem na Plac Bankowy, ale nigdzie już nie było wesołej, popularyzującej rowery, utrudniającej ruch gromadki.

Uznałem, że nie chce mi się ich gonić. Zjechałem sobie w dół Karową, przebiłem się do Wisły i tam ruszyłem opustoszałą DDR wzdłuż Czerniakowskiej, badając część trasy pod lipcową, pracową, rowerową integrację. Bulwary, gdy są puste, są nawet ładne.

Przegapiłem Szwoleżerów, kręciłem się tam i z powrotem po zachodniej stronie Czerniakowskiej, w końcu, zmuszony, przeniosłem rower po kładce. Potem pomyliłem drogę, wróciłem i skierowałem się w stronę Agrykoli.

O jejku, jakież to maleństwo! Chyba nigdy nie robiłem tego podjazdu na rowerze, spacerowałem tędy wielokrotnie, ale dawno temu i zaskoczyłem się, że ten podjazd jest taki króciutki.

A stąd pozostała już prosta przez Pole Mokotowskie.