Na dwa liczniki

Z pracy to jeszcze na starym liczniku wróciłem do domu (standardową trasą, która coraz bardziej miła się robi, bo im częściej tam jeżdżę, tym więcej remontów i poprawek panowie drogowcy nanoszą; teraz to już na Połczyńskiej sama radocha jechać). W domu wcieliłem się w rolę Dobrego Mechanika, który z butlą w łapie wziął się za czyszczenie rowerów. Znaczy: czyszczenie roweru Hipci. Bo, co ciekawe: ja, przekradając się wioskami, jakąś tam Wolą i Ochotą, mam rower czyściutki, a Ona mknąc przez Centrum Stolycy, ma tak ślicznie upiaszczony i ubłocony rower, że tylko numerek startowy przyczepiać i szpanować, że wczoraj była jakaś Mazovia Dla Wybranych. Takoż: rowerek pięknie oczyściłem (i pewnie już jest cały w błocie), łańcuch nasmarowałem, poprawiłem złącze licznika, a u siebie w miejsce pokemona, zainstalowałem piękną, nową lampkę, com ją na urodziny dostał od Hipci. I moj nowy piękny, wypaśny Licznik; też od Hipci.

I z tymże już licznikiem pojechałem sobie rano do pracy. Który to licznik (a w zasadzie jego wskazania), już mnie wkurzył: na starym liczniku nie miałem liczenia średniej, więc co jakiś czas łapałem sobie okiem dystans i czas, i w glowie przeliczałem średnią; taka akcja: "ożyw swój intelekt". I było spoko. Teraz... Głupie światła wystarczą i średnia od razu leci w dół. A potem coraz trudniej nadrobić, znowu światła... i znowu w dół. Chyba lepiej tam nie patrzeć.

Ale, ale: licznik ma też funkcję "max", zatem mogę sobie wpisywać na BS maksymalną prędkość! Prędkość z tego wpisu wyciągnąłem jeszcze wczoraj, na Połczyńskiej, za ukraińskim autobusem, a dziś wymyśliłem sobie zabawę: wysiekaj maksa na ostatniej prostej do pracy. Dziś za późno się zorientowałem, że się w to bawię, więc wyszło tylko 44km/h.