Powrót do codzienności...

... jest trudny. Trudno i chybotliwie jedzie się na odciążonym rowerze, po 17 dniach w czystym powietrzu czuje się normalnie nieodczuwalny zapach spalin, między ścianami traci się równowagę (już przeszło, ale pierwsze chwile w mieszkaniu były ciężkie), w windzie strasznie nos drażnią zapachy perfum, cieżko przyzwyczaić się do nieruchomego siedzenia na tyłku, zwykłe spodnie po siedemnastu dniach w obciskach dziwnie się plątają.

I tylko jakoś dziwnie się myśli o tym, że wczoraj byliśmy jeszcze w Oslo pakując się do samolotu, a przedwczoraj świętowaliśmy nad jeziorem tysiącsiedemsetny kilometr wyprawy.

Wiele dałbym, żeby z powrotem tam wrócić. Na przykład teraz.