Bez SPD to jednak nie jazda

Zastanawiałem się kiedyś, czy jazda w SPD w ogóle cokolwiek daje. Bo jednak jeżdżę po płaskim, raczej równym, więc ewentualne zyski są raczej kiepskie. Zacząłem nawet coś przebąkiwać o jeździe do Norwegii na platformach, aż...

...aż okazało się, że na razie muszę jeździć na platformach, przynajmniej do czasu, gdy odkręcę stare pedały (Cola jednak nie pomogła - kolejne pomysły?). Już co prawda trochę się przyzwyczaiłem, ale nadal brakuje stabilizacji przy jeździe na stojąco, noga zamiast stać w miejscu cały czas łazi po pedale, a nierówność już nie jest tylko wyzwaniem, ale wymusza przerwę w pedałowaniu. Nie podoba mi się to. Nie chce mi się dodawać, że zmarzli mi stopy (a powinno być raczej na odwrót)...

Dalsze korekty pozycji na rowerze będą nieuniknione. Pewnie przez kilka dni będę przed startem z pracy regulował. W domu będę skręcał, bo Hipcia ma juz nowe koło na tył, będziemy więc dzisiaj przekładać. Tarcz hamulcowych jeszcze nie przekładałem.

Zima mnie już wkurza. Serio, serio. Bo taka zima, to psu na budę: ciepło, mokro; co z tego, że cztery poniżej zera, jak nadal na ulicach kałuże? To ja juz naprawdę wolę, za przeproszeniem, wiosnę. Przynajmniej będzie bardziej sucho, a jeśli nawet mokro, to mniej solniście.

Trasa - standard: po pracy zajechałem do Legionu, myśląc, że tam spotkam Hipcię (spóźniłem się 10 minut); do pracy - przez Plac Zawiszy.