Z pracy to jeszcze na starym liczniku wróciłem do domu (standardową trasą, która coraz bardziej miła się robi, bo im częściej tam jeżdżę, tym więcej remontów i poprawek panowie drogowcy nanoszą; teraz to już na Połczyńskiej sama radocha jechać). W domu wcieliłem się w rolę Dobrego Mechanika, który z butlą w łapie wziął się za czyszczenie rowerów. Znaczy: czyszczenie roweru Hipci. Bo, co ciekawe: ja, przekradając się wioskami, jakąś tam Wolą i Ochotą, mam rower czyściutki, a Ona mknąc przez Centrum Stolycy, ma tak ślicznie upiaszczony i ubłocony rower, że tylko numerek startowy przyczepiać i szpanować, że wczoraj była jakaś Mazovia Dla Wybranych. Takoż: rowerek pięknie oczyściłem (i pewnie już jest cały w błocie), łańcuch nasmarowałem, poprawiłem złącze licznika, a u siebie w miejsce pokemona, zainstalowałem piękną, nową lampkę, com ją na urodziny dostał od Hipci. I moj nowy piękny, wypaśny Licznik; też od Hipci.

I z tymże już licznikiem pojechałem sobie rano do pracy. Który to licznik (a w zasadzie jego wskazania), już mnie wkurzył: na starym liczniku nie miałem liczenia średniej, więc co jakiś czas łapałem sobie okiem dystans i czas, i w glowie przeliczałem średnią; taka akcja: "ożyw swój intelekt". I było spoko. Teraz... Głupie światła wystarczą i średnia od razu leci w dół. A potem coraz trudniej nadrobić, znowu światła... i znowu w dół. Chyba lepiej tam nie patrzeć.

Ale, ale: licznik ma też funkcję "max", zatem mogę sobie wpisywać na BS maksymalną prędkość! Prędkość z tego wpisu wyciągnąłem jeszcze wczoraj, na Połczyńskiej, za ukraińskim autobusem, a dziś wymyśliłem sobie zabawę: wysiekaj maksa na ostatniej prostej do pracy. Dziś za późno się zorientowałem, że się w to bawię, więc wyszło tylko 44km/h.

Na szczęście w poblizu mam Decathlon, więc udało się kupić zapasową dętkę, do domu wróciłem już na kołach.

W tym roku musiał być dobry Sylwester: gdy wracaliśmy z kursu, jeden dziadek próbował nas rozjechać (nadal zastanawiam się, dlaczego go nie pogoniłem), a na Kasprzaka jakaś niunia próbowała przytulić mnie między swoim, a innym samochodem. Nie wiem, skąd moda na wyjeżdżanie na czerwonym i zastawianie przejścia/przejazdu. Tak ogólnie, liczba tępaków na drogach jest zatrważająca.

Czas chyba się wybrać po jakieś waypointy, zakończyliśmy wszelkie okazje, można posmęcić po okolicach. Dziś chyba nie; wieczorem jest Czas Małego Serwismena: rowery potrzebują czyszczenia, smarowania i wymiany baterii. I muszę założyć mój nowy licznik! :)

Gdybym był jakąś przesądną fujarą, to pewnie powiedziałbym jakieś mądrości typu "jaka pierwsza droga do pracy, taki cały rok". Przesądny jednak nie jestem, zatem napiszę: przynajmniej mogłem się przespacerować po deszczowej Warszawie. Po dwóch i pół kilometra tylne koło zrobiło "fiu!" i pozostałe cztery już sobie przespacerowałem: cała trasa zajęła mi około godziny, czyli nadal szybciej, niż gdybym jechał samochodem. W sumie, nawet idąc bezposrednio z domu, byłbym szybciej niż samochodem. Coraz bardziej lubię marsze, szkoda, że musiałem tupać sam.

Małe podsumowanie końcówki 2011: spodziewałem się w ostatnim wpisie z tamtego roku, że może to być ostatnia wycieczka i tak faktycznie było. Mieliśmy co prawda plan, żeby w Sylwestra gdzieś sobie śmignąć, tudzież pojechać w okolicach północy gdzieś w KPN, ale coś wiedziałem, że na trzeźwo to nie wyjdzie, więc temat został nieruszony. Rok zamknąłem z dystansem 8404km, co jest nowym rekordem rocznego przebiegu; nie uznaję postawien noworocznych, ale mam silne podstawy, żeby przypuszczać, że w 2012, o ile nie przeszkodzą kontuzje, dystans będzie miał pięć cyfr. Więcej podsumowań nie będzie: było fajnie, w 2012 mam nadzieję, że będzie nie gorzej, zwłaszcza, że w przygotowaniu jest co najmniej jeden wyjazd sakwiarski.

Końcowka roku, chronologicznie:
- jako, że już rok temu usunąłem datę moich urodzin z Facebooka, życzenia, podobnie jak rok temu, złożyły mi (prócz mojej rodziny i Hipci i jej rodziny) dwie osoby. Wynik dobry, spodziewany i pożądany. Prezenty też dostałem, od Hipci m.in. nowy licznik, taki, że na wypasie, liczy średnią i max speeda. Mój stary, zamoczony, przejechany przez samochód już coraz gorzej się spisuje.
- święta - minęły, na szczęście szybko. Się okazało, że teściowa tnie kilometraże na rowerku treningowym i w tym roku będzie kupowała sobie rower na dojazdy do pracy.
- czas międzyświąteczny: spędzony aktywnie, przyjemnie i tylko we dwoje. Głównie z okazji na fakt, że w tych dniach przypada nam rocznica. Ot, jedenaście lat razem. Trochę tego już jest.

No, to by było na tyle. Miłego!