A zaległości mają to do siebie, że człowiek nie pamięta jaka była pogoda. Człowiek pamięta tylko, że w celu wyjechania na Śmigłowca (czyli w celu uniknięcia wątpliwej przyjemności jazdy zaśnieżonym Tym, Co Kiedyś Było DDR) przemknął się garażami pod BlueShitty i leciał jakoś bocznymi dróżkami. A potem już człowiek jechał standardowo do domu. Jezdnią, oczywiście, bo DDR nie istnieją.

Nadchodzi wieczór. Zbliża się godzina osiemnasta, sporo ludzi znika już z pracy. Klimatyzacja szumi spokojnie, myszki klikają, drzwi trzaskają, bo kolejni szczęśliwcy udają się na wieczorny odpoczynek. W końcu zostaje nas czwórka. Klusia dystyngowanie sunie przez pokój, odziewa się w czerń i rzucając nam krótkie "Cześć" oddala się zniknąć w ciemnoszarym mroku, by tam pewnie wyśmiać się do rozpuku z trzech ofiar losu, którym ów kazał zostać. Zamiast... właśnie. Zamiast posiedzieć z kolegami, pocieszyć, dotrzymać towarzystwa... po prostu ucieka do domu! Brak mi słów.

Z trzech potępionych miało zostać dwóch, bo już byłem również przebrany, gdy nagle Piękny Lolo mruknął coś o kolejnym problemie... Przebrany już siadam do komputera i tak siedzimy sobie przez kolejne półtorej godziny, ramię w ramię, trzech muszkieterów myszy i klawiatury: Piękny Lolo, El Stalkero i autor niniejszych słów. W końcu jednak problemy się kończą (albo przynajmniej zostają przygaszone) i można znikać.

I tak o, zamiast wyjść tuż po osiemnastej wychodzę jakoś przed 21:00. Magia korpo, abra-pracuj-kadabra.

Na szczęście w nagrodę dostałem spokojną, pustą Warszawę i sypiący spokojnie śnieg. Ruchu zero, ulice suche, aż chce się jechać gdzieś dalej. Ale dalej nie ma po co, bo w domu czeka kolejna nagroda za ciepliwie i dzielnie przepracowany dzień.

Poranek za to przywitał mnie rozjeżdżonym na ulicach śniegiem... Tu już przyjemność z jazdy się skończyła.

Trasa standardowa. Jedyną atrakcją był leżący dookoła śnieg - wreszcie Warszawa zaczyna ładnie wyglądać. Śmieszki rowerowe "oczywiście" nieodśnieżone, więc - co zrobić - jezdnia.

Wieczorem znowu wyjątkowo - Hipcia po mnie przyjechała.
A rano miałem wstać jak dzień wcześniej, o szóstej. Prawie wyszło, tylko zapomniałem budzika nastawić... dzięki temu miałem okazję jechać w śniegu. Pod BlueShitty nawet konkretnym śniegu.

Tym razem dla odmiany po pracy przyjechała do mnie JKW. Nareszcie jakaś odmiana na tle paskudnego rzeźbienia do i z pracy.  Już mnie nieco denerwują te pracowe, puste wpisy.

Pochwalę się jeszcze, że w weekend ogarnęliśmy rowerowy parking w mieszkaniu. Fotka jest z czasu w trakcie sprzątania, stąd w tle karton i oparte o ścianę zielone "cosie". BTW, karton jest, jakżeby inaczej, z napisem "Shimano".



Parking już gotowy © Hipek99