Brak samochodu spowodował, że do serwisu odwieźć szosę Hipci musiałem jadąc na dwa rowery. Po drodze sympatyczny deszcz.

Na miejscu okazało się, że to nie suport, a być może niedokręcony pedał...

Dowiedziałem się też, że na PKP bilety kupuje się 30 dni przed - czyli nie mogę kupić biletu na pociąg do Świnoujścia na BBT...

Krótka przejażdżka za miasto (na szczęście to tuż obok) by bez latarni przetestować opcję świetlną dla małych, ślepych hipopotamków.

No i teraz zagadka - którą lampkę weźmiemy dla Hipci?

Ja dziś, niestety, pauzowałem...

I, żeby było śmieszniej, zaraz na podobnie nikczemny dystans dosiadam Vipera...

1. Wstać o 5:00
2. Sprawdzić prognozę.
3. Stwierdzić, że na pewno będzie padać.
4. Wrócić do łóżka.
5. Wstać o 9:00.
6. Stwierdzić, że co, kurna, z tego, że miało padać? Czy to jakaś przeszkoda w jeździe?!
7. Pluć sobie w brodę cały dzień.

Tak mniej więcej wyglądała realizacja planu długiego, weekendowego wyjazdu (żeby było gorzej, przez cały dzień - oczywiście - nie padało). Wściekły na siebie postanowiłem zorganizować akcję, która pomoże mi w motywacji do wyjścia z domu w takich sytuacjach (patrz: poniedziałek, 12 V).

Dzień nie został jednak zupełnie zmarnowany (bo nie zwykliśmy marnować dni): zrobiliśmy sobie krótką wycieczkę na ściankę (przy okazji po raz drugi w Warszawie widząc monocyklistę), a wieczorem zrobiłem serwis codziennych rowerów, po czym zalegliśmy oglądąć drugą część "Hobbita".

Ja mam zakaz zadawania z krawąd, Hipcia - może, bo jej się na krawądach trzyma i zgina. I się okazało, że jak się przytulę do ściany i będę się wysoko wstawiał, to całkiem trudne drogi można załoić.

Wieczorem instalowałem moją nową lemondkę (Księgowy, dzięki za info!). W przeciwieństwie do Tranz-X, który można regulować tylko góra-dół, tę można ustawiać w kilku różnych poziomach. Spędziłem na regulowaniu ładne dziesięć minut (na zewnątrz), potem zakręciłem krótkie kółko.

Lemondka się sprawdza, jest wygodna, trzeba tylko owijką machnąć po rurkach, bo ciutkę cienkie są.