Prawie luźną nogą, ale do samego Truskawa (przez Lipków). Asfalty przynajmniej suche.

Nie umarłem po poprzednim, ale jutro pewnie umrę.

Wychodzi na to, że ostatni raz na rowerze byłem na początku grudnia, a od tego czasu moim największym fizycznym ćwiczeniem było wyniesienie śmieci albo przyniesienie zakupów z samochodu. No, albo 300 m marszu do Paczkomatu.

Nie żałuję niczego!

Niemniej jednak pogoda mnie zachęciła (mimo że mokro) i postanowiłem się przejechać. Niedaleko i nie za szybko, bo nie chcę umierać cały dzień (albo sobie czegoś jeszcze urwać...).

No ale tak: w sumie to chłodno (bo jadę wolno), wspaniale pachnie polskim, późnojesiennym powietrzem, palonoplastikowym zapachem przedsiębiorczych rodaków... To co ja będę gdzieś dalej jechał?

Edit: o, jak równiutko wszystko wyszło (tak, Garmin twierdzi, że przejechałem 15 km w równe 36 minut...).

Chciałbym napisać, że przerwa w pisaniu tutaj (szczególnie od momentu, kiedy postanowiłem wziąć się za tego bloga i zacząć go regularnie uzupełniać), wynikała jednak z mojego lenistwa. No... niestety nie. Niewielka kontuzja, ale zabawnie szeroko brzemienna w skutkach ("tu nie chodzi o to, żeby nie jeździć na rowerze, tylko żeby najlepiej nie chodzić").

Chciałbym też napisać, że było mi przykro, że powinienem siedzieć na tyłku i jak najmniej się ruszać - ale nie było mi przykro. Zagospodarowałem sobie ten czas wspaniale.

No i w końcu nadszedł czas na powolne rozkręcanie. Na razie delikatnie, żeby nie zepsuć...

Prosty kurs typu kurierskiego: Bemowo - Wola - Bemowo. Przy okazji udało się sprawdzić, że noga, która się powoli naprawia, jednak współpracuje. Mimo wszystko odrobinę się cieszę, że Mateusz zepsuł nam wyjazd, bo chyba nie powinienem  teraz pokonywać takich tras, jak była planowana.

A przy okazji: piosenka. Taka fajna, wpada w ucho, hicior z lat 2004, pamiętam jeszcze jak leciał na Vivie, gdy mieszkaliśmy w pierwszym wynajmowanym mieszkaniu (w zasadzie pokoju). Dla panów z KWŚ: oficjalny teledysk zawiera panią z nagimi pośladkami.

Jakbym to jeszcze gdzieś ostatnio słyszał... tylko nie mogę sobie przypomnieć gdzie...

Ciężko o mniejsze kółko dookoła osiedla, ale jednak się udało...

Wymyśliłem, że wjadę w las w Laskach. Pojechałem przed siebie, z grubsza na północ, ale tak nie za bardzo (głównie utwardzonymi szlakami, las to nie jest do końca dobre miejsce na opony 23c...). Wyjechałem obok Kwatery Dowodzenia i wróciłem do domu z okolic Wólki Węglowej.

Zwiedzanie dróżek w okolicy węzła Konotopa. Bardzo lubię tę okolicę, może dlatego, że pomiędzy kilkoma głównymi drogami jest ukryta cała pajęczyna dróżek te drogi przecinająca - wiaduktami lub tunelami...

Standardowa trasa do Leszna, luźną nogą razem z południowo-zachodnim wiatrem (a potem pod tenże).

Ciekawe ile w tym roku zrobiłem tras dłuższych niż 50 km...?

 Nie wiedziałem dokąd się wybrać, więc pojechałem na południe. A potem stwierdziłem, że skręcę w drogę, która prowadzi na południowy wiadukt nad S8 i pojadę sobie dalej. Skręciłem więc przy Lidlu, tak, jak mi się wydawało (jechałem tamtędy tylko raz i to w drugą stronę). No i wjechałem między bloki, potem na jakieś błoto, potem znowu na asfalt, a gdy wróciłem do miejsca, z którego wyjechałem, zorientowałem się, że właśnie objechałem dookoła cały Fort Chrzanów. A do celu ani trochę się nie przybliżyłem.

Stwierdziłem więc, że tak łatwo się nie poddam, przejechałem Szeligowską i przejechałem tą drogą od strony Pętli S8. I już wiem, gdzie wyjeżdża.

Potem uznałem, że skoro już zacząłem się kręcić w kółko, to będę dalej kręcił się po dróżkach. Skręciłem więc w boczne drogi przy wiadukcie przy Gierdziejewskiego i zacząłem jeździć tak, jak mnie droga prowadziła. I uciekać przed psami.

Pokaż trasę GPS