Było mroźno i sucho. Będzie ciepło i sucho. A teraz nadszedł pośredni, cudowny czas: czasem ciepławo, czasem chłodnawo, ale głównie mokro. Do tego jeszcze smoki na mieście dyszą jak szalone.

Piękno jazdy po mieście.

Przejściowa pogoda, więc, witajcie, mokre łydki. 

Krótkie kółko na szosie przez Izabelin. Taki piękny wiał wiatr w plecy, że swój drugi czas, ze średnią 35 km/h zrobiłem na segmencie... rozgrzewkowym.

Pogoda już prawie wiosenna i do tego suchutko, więc postanowiłem wybrać się na pierwszą w tym roku pętlę przez Truskawkę-Janówek. Zachęcały też inne parametry, bo lewobrzeżne zagłębie smogowe - Łomianki - świeciło się znośnymi kolorami i nie trzeba było wyrąbywać sobie drogi przez powietrze maczetą.


Pokaż trasę GPS

Temperatura wzrosła do pięciu na minusie, ale łapy zmarzły mi bardziej niż tydzień wcześniej, przy minus dwunastu.

Odwiedziłem kilka dróg, którymi dotąd nie jechałem, przy okazji mijając po raz pierwszy  Kamień Orlika.

Pokaż trasę GPS

Tak jakby minus osiem.Wiosnę czuć w powietrzu.

Gdy wyjeżdżałem do pracy, było prawie minus trzynaście. Termometr doszedł do końca skali już po 2,8 km, co było chyba rekordem nie tylko tej, ale i poprzedniej zimy. 

Termometr mój ma skalę jedynie do minus dziesięciu, więc przy temperaturach niższych mogę tylko sprawdzać, jak szybko osiąga minimum. Tym razem było to po 3,3 km.

Na wszelki wypadek dorzuciłem sobie dodatkowy - WOŚP-owy - komin.

Zachęcony wczorajszym sukcesem postanowiłem sprawdzić, jak sprawa ma się w lesie. Tym razem wziąłem cieplejsze rękawiczki i, na wszelki wypadek, ogrzewacze. Te ostatnie przydały się już po godzinie jazdy, a solidna wilgotność sprawiła, że co kilkanaście minut jednak zatrzymywałem się i grzałem sobie na nich palce. Temperatura musiała być podobna, czyli jakieś minus jedenaście, ale wilgotność dała mi do wiwatu.

Chciałem, jak tydzień temu, dojechać do Roztoki, ale koniec końców zmieniłem zdanie, zakręciłem pętelkę na zachód od szosy Truskaw-Palmiry i zawróciłem.


Pokaż trasę GPS