Książka, nie za ostre słońce i wiatr, który nie do końca przeszkadzał. W końcu nieco dalej niż do Babic i z powrotem.

Robi się jesień. Słońce inaczej świeci, inny zapach w powietrzu... W końcu ładnie!

Odebrałem dziś zareklamowanego Garmina i przynajmniej mam teraz dane podróży. 

Oczywiście kropiło. Oczywiście było mokro. Oczywiście się nie spieszyłem. 

Powoli. Po ostatnim lekkim (serio, lekkim) rozruszaniu, rwało mnie w łydce i achillesie przez dwa dni. Z czuciem, bo se urwiesz...

Serwis Garmina, prawie po drodze. Zrobiło się względnie ciepło, ale i tak jadę ubrany aż za ciepło. W korpus chłodno, ale rękawiczki wystarczą krótkie. I znajdź tu logikę.

No żebym ja musiał spodnie w pracy suszyć? I żeby rano tak padało, żeby bluza w osiem godzin nie wyschła? Litości!

Temperatura super, ale tego mokrego już można by było uniknąć. Zwłaszcza, że całą drogę mam równo, a tuż przed pracą takie kałuże, że czego bym nie zrobił, to i tak pod stojak dojeżdżam z mokrymi butami.

Jedna pętla S8 na rozruszanie nogi. Prawie włączyłem Stravę, ale coś nie zagrało i nawet nie mam śladu. Licznika też nie mam - oba Garminy zwrócone na gwarancji, dziś w końcu będę wiedział jak i dokąd jadę...

... kolejny dzień na długo. Ale tylko w połowie, powrót już był prawie na krótko.

Bo jak to inaczej nazwać? Po raz pierwszy od kilkunastu tygodniu musiałem rano szukać nie tyle bluzy, co długich spodni i czapki. Rękawiczki wziąłem krótkie, ale i tak nie było komfortowo. Normalnie bym obleciał bez tych spodni, ale jakoś mi ostatnio zimno jest.

Biurko. Komputer. Kawa. Praca. Nic się nie przesuwa. Nic się nie dzieje.

Nuda. 

I tylko nienapisana relacja gniecie w kark jak wyrzut sumienia.

I po co mi to było? Jak żyć?

No i czas na zmiany. Przypomnę, że już niedługo będę widoczny pod adresem hipek.bikestats.pl, znikną dwie dziewiątki z nicka. Ale to naprawdę nie moja wina, że gdy rejestrowałem się tu lat temu siedem, to "hipek" był zajęty przez kogoś, kto nawet jednego wpisu nie popełnił.
A teraz do rzeczy. Pierwsza jazda na rowerze dojazdowym. Rzucało mną jak pijanym na wigrusie. Brak bujającej się pod zadkiem torby podsiodłowej (zamieniony na obciążenie z boku, czyli sakwę) okazał się być olbrzymią przeszkodą i przez kilka kilometrów naprawdę miałem problem z utrzymaniem roweru w pionie. Ale jakoś dojechałem.

W sumie prędkość przelotową miałem taką, jak na MRDP -  w porywach 20 km/h. Czyli niewiele się zmieniło.

Ostatnie testy sprzętu. Krótka, wspólna wycieczka znajomą trasą. Lekko, luźną nogą, człowiek nawet nie poczuł, że jedzie.

Za kilka dni za taką średnią (i przelotową) moc pewnie dam konia z rzędem.