Wiatr z północnego zachodu tak mocnym był, że miejscami jechałem po 22 km/h. Na szczęście zrobiło się nieco lepiej kawałek za ŻW, dojechałem do Mokasa w inny sposób (bezpośrednio z Żelazowej) i wróciłem już elegancko, z wiatrem. Tuż pod blokiem chciałem dokręcić do równego 100,00, przekręciłem ze 200 m po podwórku, ale brakło mniej niż 10 metrów. Taki pech.

Chociaż Garmin wskazuje 100,00...

Pokaż trasę GPS

Tak dość oryginalnie: przez Błonie i Bieniewice. Wiatr-morderca utrudniał życie, a, tradycyjnie, na powrocie przestał pomagać.

Prawie połowa z akcentem w stronę zachodzącego słońca. Za Zaborówkiem moment przerwy na założenie kamizelki, bo zapadła zupełna ciemność. Potem przyjemny powrót z lekkim wiatrem wariantem przez Witki i Łaźniewek, a na końcu - w końcu - czyszczenie roweru na myjce, bo od dawna się o to prosił.

No bo miała być iście wiosenna pogoda. Po drodze spotkałem, lekko licząc, ponad czterdziestkę kolarzy. Za to wiatr szalał i dobrze się bawił - lekko pomagał jedynie od Podkampinosu.

Przyjemnie, czuć w powietrzu, że jutro ma być pojedynczy, wiosenny akcent.