Książka, nie za ostre słońce i wiatr, który nie do końca przeszkadzał. W końcu nieco dalej niż do Babic i z powrotem.

Robi się jesień. Słońce inaczej świeci, inny zapach w powietrzu... W końcu ładnie!

Serwis Garmina, prawie po drodze. Zrobiło się względnie ciepło, ale i tak jadę ubrany aż za ciepło. W korpus chłodno, ale rękawiczki wystarczą krótkie. I znajdź tu logikę.

Odebrałem dziś zareklamowanego Garmina i przynajmniej mam teraz dane podróży. 

Oczywiście kropiło. Oczywiście było mokro. Oczywiście się nie spieszyłem. 

Powoli. Po ostatnim lekkim (serio, lekkim) rozruszaniu, rwało mnie w łydce i achillesie przez dwa dni. Z czuciem, bo se urwiesz...

No żebym ja musiał spodnie w pracy suszyć? I żeby rano tak padało, żeby bluza w osiem godzin nie wyschła? Litości!

Temperatura super, ale tego mokrego już można by było uniknąć. Zwłaszcza, że całą drogę mam równo, a tuż przed pracą takie kałuże, że czego bym nie zrobił, to i tak pod stojak dojeżdżam z mokrymi butami.

... kolejny dzień na długo. Ale tylko w połowie, powrót już był prawie na krótko.

Jedna pętla S8 na rozruszanie nogi. Prawie włączyłem Stravę, ale coś nie zagrało i nawet nie mam śladu. Licznika też nie mam - oba Garminy zwrócone na gwarancji, dziś w końcu będę wiedział jak i dokąd jadę...

Bo jak to inaczej nazwać? Po raz pierwszy od kilkunastu tygodniu musiałem rano szukać nie tyle bluzy, co długich spodni i czapki. Rękawiczki wziąłem krótkie, ale i tak nie było komfortowo. Normalnie bym obleciał bez tych spodni, ale jakoś mi ostatnio zimno jest.

Biurko. Komputer. Kawa. Praca. Nic się nie przesuwa. Nic się nie dzieje.

Nuda. 

I tylko nienapisana relacja gniecie w kark jak wyrzut sumienia.

I po co mi to było? Jak żyć?

No i czas na zmiany. Przypomnę, że już niedługo będę widoczny pod adresem hipek.bikestats.pl, znikną dwie dziewiątki z nicka. Ale to naprawdę nie moja wina, że gdy rejestrowałem się tu lat temu siedem, to "hipek" był zajęty przez kogoś, kto nawet jednego wpisu nie popełnił.
A teraz do rzeczy. Pierwsza jazda na rowerze dojazdowym. Rzucało mną jak pijanym na wigrusie. Brak bujającej się pod zadkiem torby podsiodłowej (zamieniony na obciążenie z boku, czyli sakwę) okazał się być olbrzymią przeszkodą i przez kilka kilometrów naprawdę miałem problem z utrzymaniem roweru w pionie. Ale jakoś dojechałem.

W sumie prędkość przelotową miałem taką, jak na MRDP -  w porywach 20 km/h. Czyli niewiele się zmieniło.