Chociaż coraz cieplejsze. Cały czas w okolicach dziewięciu na minusie.

Mówili, że smog i olaboga. Faktycznie, powietrze było zauważalnie cięższe. A rano, gdym z windy wychodził, zapytano mnie, czy się nie boję smogu.

Hmm... podobno taki smog to jak cztery papierosy. Za mało, żeby mnie przekonać do tłuczenia się komunikacją. Nawet darmową.

Rano spotkałem Goro. Też mu niestraszny smog. W sumie... patrząc na Goro... gdybym był smogiem to też bym się bał.

Zimno to nie było, ale za to ślizgo że hej! DDR zatem poszły w odstawkę, dopiero przy Jerozolimskich elegancko odśnieżone, więc można było jechać.

Krótkie kółko po okolicy. Lód na drogach, ślizgo jak cholera. Ale do lasu nie chciałem wjeżdżać.

Otworzyłem go najbardziej klasyczną z dostępnych mi tras. Pętla przez Łomianki, Truskawkę, Leszno i Umiastów.

Miało padać, ale śnieg przesunął się na jutro. Dzięki temu mogłem wyciągnąć szosę. Tuż przed wejściem do klatki pękłem przednią dętkę na jednej z sylwestrowych pamiątek pozostawionych przez licznych imprezowiczów.

Strava mi się skichała i nie zapisała trasy.