Zima nadchodzi krokami wielkimi, z chmur myśli o nowej kierownicy kapią prosto na nadgarstki me umęczone

Gdym do pracy dziś jechał, temperatura była letnia, a chmury w niczym nie przeszkadzały słońcu grzać jak jasny gwint. Ludzie jednak ubrali się pod te zimowe, ciemne chmury i co rusz, oblewając się kolejnym strumieniem potu, lokalizowałem jednostki ubrane w długie spodnie i ciepłe bluzy.

O tem, że nadgarstki moje focha ostatnio strzeliły, pisałem już, zda mi się. Na lemondce dlatego wiszę, ale od czasu do czasu muszę się wyprostować i wtedy pojawia mi się myśl takowa: cholera, czemu ta kierownica taka szeroka?! Dopiero gdy czuję od razu różnicę w zmianie pozycji, wyczuwam, jak bardzo niepraktyczna i męcząca nadgarstki jest pozycja na mojej, przecież wąskiej (teraz już podobno się tylko szersze do trekkingów sprzedaje) kierownicy.

Rozmyślam o kupieniu sobie baranka, tylko to od groma jest roboty.