Namiot dla rowerzysty

Rowerzyści, konkretnie dwójka, konkretnie my, za półtora miesiąca jadą do Norwegii. Na zeszloroczną wyprawę nad Bałtyk mieliśmy namiot, ale trzeba go bylo zwrócić z powodu wady. I namiotu nie mamy, trzeba kupić. Kiedyś było łatwo - jedynym źródłem informacji i wyrocznią był sprzedawca w sportowym, teraz są internety i inne cuda. A wśród tych innych cudów należy wymienić dziesięciodniowy termin zwrotu, dzięki któremu jeszcze w piątek mielismy w domu cztery namioty do testów. Teraz już mamy trzy, dziś wieczorem będą dwa, ale za kilka dni przyjdzie kolejny. Sprawdzać trzeba sporo, bo raz, że to musi grać, jeśli chodzi o najbliższą wycieczkę, jako minimum wyliczam sobie dwa przedsionki, szybki czas rozkładania, w tym mozliwość sprawnego rozłożenia w deszczu, dwa, że musi to też spełnić wymagania innych wycieczek, w tym górskich, kiedy to człowiek zmuszony do noclegu na wysokości nie powinien namiotem świecić jak żarówka i przyciągać straży TPNu.

Plusem jest też to, że mimo że nie posiadamy jeszcze biletów na samolot, to już mamy ustalone, którędy będziemy po tej całej Norwegii jechać.

A tymczasem, wyjazd do pracy przypomniał, że w czasie deszczu dzieci się nudzą, bo rezygnują z rowerów, by spędzić trochę czasu zamknięci w kilkuosobowej puszce stojąc w korku, albo spędzić trochę czasu zamknięci w wieloosobowej puszce stojąc w korku, lub smigając po torach. W każdym razie, nudzą się i jest im gorąco. Czego ja zupełnie nie rozumiem, bo gdy deszcz pada, to raz, że nikogo nie ma na DDR, dwa, że nikogo nie ma na DDR, a trzy, że jest fajnie, bo nie jest gorąco.

Założyliśmy zatem na grzbiety przeciwdeszczowe kurtki i poszliśmy w miasto szpanować, jacy to my jesteśmy hardkorzy że w DESZCZ jedziemy NA ROWERZE. Po drodze minąłem jednego kolegę, który pracuje w tym budynku, co ja, poruszającego się w tempie 10km/h, bo założyl na kuper piękne dżinsy, a błotników załozyć zapomniał. Zresztą - błotniki do ostrzaka? WYstyd.

Uderzyć próbowano mnie dwa razy - raz przy Kasprzaka, drugi raz przy Rondzie Zesłańców - to drugie, standardowo, przez pajaca, który nie potrafi przed sygnalizatorem poczekać, aż będzie miejsce do jazdy dalej. Zastawil DDR i próbował ruszyć w mój bok, bo AKURAT MU SIĘ ZWOLNIŁO. Dziś w Gazecie napisali, że Warszawa zbija kapital na nowoczesnym fotoradarze, który wyłapuje, oprócz prędkościowców, także takich mądrali, którzy wjeżdżają na czerwonym. Bo jaśnie pan się spieszy i musi pojechać. I potem, przez takiego pajaca są korki, bo zastawia skrzyżowanie. Ale Warszawa robi źle, bo nie wolno, przecież, tak kierowców traktować, tak przynajmniej piszą ludziki w komentarzach. I słusznie. Ja bym zapolował na tych, co im się nie chce tyłka zdjąć z roweru na przejściu dla pieszych! Bandyci!

A propos "jaśnie pan się spieszy" - przy DDR znowu przeorane barierki. I znowu świeżo po deszczu. Najwyraźniej zrozumienie prostej zależności "pada deszcz -> jest mokro -> jest ślisko" przekracza możliwości pojmowania niektórych jednostek.