A jednak, standard! A jednak, lasery i prąd.

Standardowa pętla przez Łomianki, Truskawkę, Janówek i Leszno, w celu sprawdzenia nowego napędu i gum (wszystko wymienione przed BBT). Pobiliśmy poprzedni rekord, z tą różnicą, że tym razem Hipci wcale się nie chciało jechać. A wtedy cisnęła.

Wiatr w plecy dopiero na prostej z Leszna. Jechaliśmy z tym wiatrem ok. 38 km/h, a tydzień wcześniej peleton TdP jechał tamtędy 50 km/h, po czym przyspieszył do 60 km/h...

Skoro udało mi się wyjść o dobrej godzinie, to do domu z Hipcią. Dystans i czas z GPS-a.

Kto mi zabroni? Trzy dni i każdego dnia inny rower!

Dziś na Jaszczurze, bo nie chciałem pchać się w deszczu na szosę. Ślisko, jeszcze się wygrzmocę i coś zepsuję - nie warto.

Dla odmiany (skoro mam rower do wolnej jazdy) pojechałem DDR przy Górczewskiej, przechodząc płynnie w estakadę na Prymasa. Nie, ohydny rowerzysta nikomu nie zablokował ruchu - pierwszy samochód wyprzedził mnie (i to dwa pasy dalej) dopiero przy tunelu.

Minąłem po drodze trzech (trzech!) rowerzystów, z czego dwóch jechało z wyrazem cierpienia na twarzy, jakby co najmniej przedzierali się przez dżunglę. No tak, deszcz to straszna sprawa, tylko dla twardzieli i w ogóle. Każdy przecież wie, że jak się wychodzi na deszcz to się choruje (a potem umiera. Ale tak natychmiast: kaplica!). Trzeci rowerzysta był rowerzystką, jadącą na mieszczuchu... z parasolką.

Dystans z GPS-a, nie przekładałem licznika.

Gdy wyszedłem to padało. Nie aż tak strasznie, ale wystarczyło, żeby na jezdni było mokro. Nie przeszkodziło mi to zasuwać przed siebie, zrywając z koła koleżkę, który postanowił zapijawczyć z tyłu za mną. Lubię to, że dwadzieścia metrów po starcie na liczniku już jest 40 km/h.

Na zakrętach bardzo ostrożnie, bo od razu czuć jak koła się ślizgają.

Na sam koniec, już pod domem, na nowym rondzie przy Ratuszu, przytuliłem się do samochodu (składając mu lusterko; w zasadzie to sam sobie je złożył o mnie) - był tak zajęty trąbieniem na kogoś przed nim, że nie spojrzał, że ktoś go omija (a nie włączył w międzyczasie kierunkowskazu). Chwilę później ktoś nielegalnie zjeżdżający z wewnętrznego pasa chciał mi wjechać w bok.

Jeszcze przed rondem średnia była powyżej 32 km/h.

Tak się złożyło, że Viper ma przeszczepiany amortyzator i chwilowo nie może jeździć. Dziś do roboty pojechał więc Stefan, mój najszybciejszy rower. Zupełnie inna jazda. Szybciej i przyjemniej.

Tu trzeba kliknąć.

No ale jak się przyjechało nad ranem po bardzo mocnym weekendzie w Tatrach (relacja wkrótce), to ma się to, na co się zapracowało.

A i tak było szybko.

Hit na dziś: perełka z Twittera TdP.

3 riders in the breakaway are divided into 3 groups. 3 kolarze z ucieczki podzielili sie na 3 grupy. #TDP
— Tour de Pologne (@Tour_de_Pologne) sierpień 4, 2014