... ten się nie wysypia. A jak dzień wcześniej miał ciężki, to wstaje z bólem. 5:15 na nogach. 6:00 w pracy. To się nazywa pracownik miesiąca, co?

Miasto puste, świat pusty, cisza, spokój, lubię tak jeździć.

I, co ciekawe, lampka, która przerywała na dołkach (kilka razy mi się wyłączyła), zaczęła nagle z powrotem normalnie pracować

Jak nie potrafiłaś się zorganizować, to nie próbuj w ostatniej chwili podskakiwać. Koniec. Sio.

Wieczór był paskudny: korki, kałuże, syf. Wszystko, co mogło być mokre, miałem mokre. Do tego okulary już po chwili zalepiły się śniegiem, więc obrywałem igiełkami w oczy - do tej pory boli...

Ranek za to nawet suchy, co było miłe. Szybko spotkany człowiek dał nadzieję na to, że może zostanie pobity rekord... ale nie. To był pierwszy i ostatni dziś spotkany wczesnoranny rowerzysta.


Pokaż trasę GPS

Znowu wczesnym rankiem (ale takim bez przesady). Pogoda obrzydliwa, chyba najgorsza na rower: głębokie, zimne kałuże, mokry śnieg i wiatr. No ale nadal to lepsze niż samochód.

Gdy już myślałem, że nikogo nie spotkam po drodze, tuż przed metą minąłem dwóch rowerzystów jadących w przeciwnym kierunku. Czyli nie byłem sam.